АНАРХИЈА (поема)

Секогаш озлогласена, наклеветена, никогаш разбрана, 

Ти стравотен терор на нашата епоха.
„Руина на сиот ред“, крикнува народот,
„Ти, бескрајно силување на војна и убиства“
О пушти ги нека викаат. За нив што никогаш не настојувале
Вистината што лежи зад збор да се пронајде,
За нив вистинското значење на зборот никогаш не беше дадено.
Тие ќе продолжат слепо меѓу слепите.
Но ти, о збору, толку јасен, толку силен, толку чист,
Ти кажуваш се’ што јас за цел си зедов.
Јас те давам тебе на иднината! Ти ќе бидеш обезбедена
Кога сите самите ќе се разбудат,
Дали ќе дојде со светлината на сонцето? Со возбудата на бурата?
Не можам да кажам – но земјата ќе види!
Јас сум Анархист! Каде што јас нема да владеам
И владеан нема да бидам!

Џон Хенри Мекеј